Hondsrug

De Hondsrug loopt vanaf ruwweg Emmen tot in de stad Groningen en vormt door zijn hoogte en ondergrond de basis voor een langdurige en intensieve bewoningsgeschiedenis. De neerslag hiervan wordt (onder meer) gevormd door een eeuwenoude route, die in aanzet al aanwezig is ten tijde van de hunebedbouwers.

De historische weg, die de esdorpen verbindt,  loopt via Odoorn, Borger, Drouwen, Gasselte, Gieten, Eext, Annen en Zuidlaren in de richting van Groningen en ontwikkelt zich geleidelijk van zand- tot klinkerweg en later grotendeels tot asfaltweg. Het tracé is ook nu nog overal herkenbaar en veelal in functie als doorgaande weg.

De esdorpen op de Hondsrug vormen de laatste fase van een lange bewoningsgeschiedenis. De eerdere nederzettingen zijn regelmatig van plaats verschoven binnen een beperkt territorium en zijn in veel gevallen naderhand verdwenen onder de essen. Het gebied bezit daarnaast verhoudingsgewijs een hoge dichtheid aan zichtbare relicten (hunebedden, grafheuvels, urnenveld en sporen van celtic fields) Een deel van die relicten flankeert de prehistorische noord-zuid route over de Hondsrug. In het terrein van De Strubben/Kniphorstbos herinneren niet alleen veel (karren)sporen aan deze eeuwenoude verbindingsweg,  maar het gebied bezit ook een grote rijkdom aan archeologische overblijfselen. Het heeft ertoe geleid dat het gebied als archeologisch reservaat is aangemerkt.