Fruit verser dan vers in de frambozentuin in Erica

Ze komt uit Harmelen maar na een jarenlange zoektocht naar meer ruimte, kwam ze in 2006 met man Bertus en hun zoon en dochter in Erica terecht. In Harmelen werkte ze al in de kassen en daar groeide haar liefde voor fruit. Ze begon in Erica dan ook heel enthousiast met het telen van frambozen. “Dat was het eerste jaar rendabel omdat er behoefte was aan frambozen en vrijwel niemand deze nog teelde”, vertelt Marianne. “Maar in het tweede jaar kwamen er veel meer frambozentelers bij en was het al niet meer rendabel.” Daarom zocht ze door de jaren heen naar andere soorten fruit om naast de frambozen te kunnen telen en inmiddels groeien er onder andere aardbeien, bramen, pruimen, druiven en rode, zwarte, en kruisbessen.

Zelf verkopen

“Toen ik begon leverde ik het fruit aan de veiling en groothandel. Maar het stond me al snel tegen dat ik daarvoor het fruit onrijp moest plukken, omdat het vanaf hen nog een aantal dagen duurt voordat het fruit bij de eindverbruiker is. Maar fruit is echt tien keer lekkerder als je het plukt als het rijp is” legt Marianne enthousiast uit. “Toen mijn fruit een aantal keren werd afgekeurd omdat het voor de groothandel te rijp was, heb ik zelf mijn fruit weer teruggehaald. Ik vond het zonde dat het vernietigd zou worden terwijl het gewoon prima fruit was. Dus ben ik het teruggehaalde fruit zelf gaan verkopen op de markt en hier aan de straat en ik maakte er jam en saus van. Mensen vonden het superleuk dat ze het fruit hier direct bij mij konden kopen.” Gestimuleerd door dit enthousiasme besloot Marianne om met haar bakjes met fruit langs restaurants en hotels te gaan. “Ook hier werd heel positief gereageerd. Het fruit is verser waardoor ze er langer mee kunnen werken en het is lekkerder. Bovendien is het ook nog eens goedkoper, doordat ze het zonder tussenhandel rechtstreeks van mij kopen.”

Frambozenlikeur

Het is duidelijk dat Marianne er een hekel aan heeft om goed fruit weg te gooien, maar ook zij ontkomt er niet aan dat ze op bepaalde momenten een overschot aan fruit heeft. Ook daar bedacht ze haar eigen oplossingen voor. “Ik maak er jam, saus en zelfs ijs van en allemaal zonder toegevoegde smaakstoffen”, legt ze uit. “En op een gegeven moment kwam ik op één van de markten een oude Tsjech tegen, die van distilleerderij Alambik uit Midwolda bleek te zijn. Ik hoop niet dat ie boos wordt dat ik ‘m ‘oude Tsjech’ noem”, lacht Marianne voluit. “Hij bleek whisky en ook fruitlikeuren te maken en ik vroeg hem of hij geen likeur van frambozen kon maken. Daar had hij wel oren naar. Ik heb hem mijn frambozen laten proeven en hij was om. Als ik nu dus overschot heb dan gaat het naar hem toe en hij maakt er op ambachtelijke manier likeur van.”

Koeien en varkens

Bij een rondje over het bedrijf zie ik dat er achter op het land ook nog koeien staan en er scharrelt een groep varkens om de deur. “Daar zijn we eigenlijk als een soort hobby mee begonnen. De dieren worden hier op een biologische manier grootgebracht en vooral de varkens smullen van het fruit dat ze soms krijgen. In het begin verdeelden we na de slacht, het vlees onder familie en vrienden. Daar kregen we hele goede reacties op en inmiddels verkopen we het vlees van onze eigen koeien en varkens ook in onze eigen winkel. Zo is voor ons de cirkel weer rond en worden we meer en meer zelfvoorzienend.”

Zelf fruit plukken

In de eigen winkel wordt uiteraard ook het eigen fruit, de jam en likeuren verkocht met daarnaast ook verschillende groenten zoals tomaten, komkommers en paprika’s. “Als het maar rechtstreeks van de tuin en lekker vers is. En als je op en top vers wilt, dan kun je je eigen fruit komen plukken. Dat is ontzettend gezellig en lijkt soms bijna op een sociale voorziening”, lacht Marianne. “Steeds meer mensen zijn alleen en ik neem bewust dan ook de tijd voor ze. Daarnaast komen er in de pluktuin ook regelmatig groepen van kinderdagverblijven en naschoolse opvang. Kinderen vinden het fruit erg lekker en zien tegelijkertijd ook waar het vandaan komt. En dat is goed.”